หนังสืออนุสรณ์งานฌาปนกิจ 

"สุภาพบุรุษ บนสังเวียนผ้าใบ"

เกียรติประวัติผู้วายชนม์

EP.1

คุณพ่อฉกาจ พูนไชย เป็นบุตรคนที่ 10 จากจำนวนลูกๆ ทั้งหมด 12 คน ของคุณปู่อินทร์และคุณย่าล้อม พูนไชย

จบการศึกษาขั้นพื้นฐาน มัธยมปลาย สมรสกับนางงามจิต พูนไชย มีบุตร ธิดา 3 คน น.ส.ประกายจิต นายทวีโชค และนายฉลองชัย มีหลาน 2 คน น.ส.บุญยวีร์ และนายเจษฏาภรณ์ พูนไชย

ในบรรดาพี่น้อง 1 โหล มีเพียงคุณพ่อฉกาจคนเดียวที่เป็นนักมวย คุณพ่อหาเงินเลี้ยงชีพด้วยการต่อยมวยตั้งแต่วัยรุ่นถึงวัยฉกรรจ์นานนับ 10 กว่าปี

ชื่อที่ใช้ในการต่อยมวยของคุณพ่อมี 2 ชื่อ คือ ฉกาจ จิตโสภา และ ฉกาจ พระขรรภ์ชัย ตระเวนเปรียบมวยชกตามเวทีภูธรภาคเหนือ เชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง ลำพูน ฯลฯ มานับครั้งไม่ถ้วน

คุณพ่อฉกาจชกมวยชนะกินเดิมพันมาก็หลายครั้ง แพ้คะแนนหรือโดนน็อคก็หลายครา เคยคว้าแชมป์มาคาดเอวก็หลายเส้น และด้วยความสูงโปร่ง 180 กว่า หุ่นดี หน้าตาหล่อเหลา มีอาวุธเด็ด คือ หมัดหนัก จึงได้รับฉายาจากสื่อวงการมวยยุคนั้นไว้ว่า “เทพบุตรหมัดขวาแห่งผืนผ้าใบ”

ในช่วงหนึ่งคุณพ่อฉกาจได้เข้ามาสร้างชื่อในเวทีเมืองกรุง เวทีมวยลุมพินี พระราม 4 และเวทีมวยอันดับ 1 ของประเทศ เวทีมวยราชดำเนิน

นักชกร่วมสมัยชื่อเสียงโด่งดัง ที่คุณพ่อฉกาจเคยปะทะ ผลัดแพ้ชนะกันมาอย่างสูสี ก็คือ เขียวหวาน ยนตรกิจ และอภิเดช ศิษย์หิรัญ เจ้าของฉายาจอมเตะบางนกแขวก ที่เคยโดนหมัดคุณพ่อชกหลับคาเวทีมาแล้ว

หลังจากเลิกชกมวย คุณพ่อยังคงคลุกคลีอยู่ในวงการนี้อีกพักใหญ่ ด้วยการเป็น กรรมการห้ามมวย ตามเวทีต่างจังหวัด เวทีลุมพินี และเวทีราชดำเนิน ก่อนจะหันเหไปประกอบสัมมาอาชีพอื่น…..

EP.2

คุณพ่อฉกาจและคุณแม่งามจิต ต่อสู้ดิ้นรนทำมาหากินหลายอย่าง เพื่อเลี้ยงลูกๆ ส่งเสียให้ได้รับการศึกษาที่ดี มีคุณภาพชีวิตที่เหมาะควร บางช่วงค้าขายเล็กๆ น้อยๆ บางช่วงขายขนมจีบ ซาลาเปา นวดแป้ง หมักหมู นึ่งอบเองทุกขั้นตอน รสชาติกลมกล่อม เหนียวนุ่ม กำลังดี

บางเวลาก็พาลูกๆ ไปเป็นชาวประมง หาปลา หาสัตว์น้ำ เลี้ยงชีพอยู่ริมน้ำโขง สามเหลี่ยมทองคำ จังหวัดเชียงราย

บางห้วงช่วงเวลาคุณพ่อและคุณแม่ ก็พาลูกชายคนเล็กฉลองชัย  ไปร่อนทองที่ภูเก็ต ตากแดดตากลม เพื่อร่อนเศษดินเศษทรายออกให้เหลือแต่เศษทอง ชิ้นเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง แล้วแต่บางวัน

ในช่วงวัยกลางคน คุณพ่อกับคุณแม่ได้ไปเข้าฝึกอบรมที่ สมาคมโหราศาสตร์แห่งประเทศไทย เพื่อเอาวิชาหมอดู มายึดเป็นอาชีพใหม่ ความเชื่อเรื่องโหราศาสตร์ ดวงชะตาราศี เป็นของคู่คนไทยมาเนิ่นนาน เมื่อหันมาประกอบอาชีพนี้แล้ว ทำให้คุณพ่อและคุณแม่ชีพจรลงเท้าได้เดินทางไปทั่วประเทศ เหนือ กลาง อีสาน ใต้ เพื่อเข้าร่วมในงานประจำปีของจังหวัดต่างๆ

ส่วนใหญ่คุณพ่อกับคุณแม่จะไปด้วยกัน มีบ้างบางครั้งที่จะถือโอกาสพาลูกๆ ทั้ง 3 ไปด้วย ทำงานไป พาลูกเที่ยวไปพร้อมๆ กัน

จังหวะชีวิตของคุณพ่อฉกาจมาพลิกผันอีกครั้ง เมื่อคู่ชีวิตคุณแม่งามจิต ป่วยเป็นมะเร็ง และจากไปด้วยวัยเพียง 49 ปี ส่วนคุณพ่ออยู่ในวัย 55 ปี

นับจากนั้นมาคุณพ่อก็กลายเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว ครองโสดมายาวนานกว่า 30 ปี โดยไม่ปันใจให้หญิงอื่นเลยแม้แต่คนเดียว…

EP.3

เมื่อคุณแม่งามจิตเสียชีวิต บรรดาลูกๆ ทั้ง 3 ก็เริ่มโตเป็นหนุ่มสาว ทุกคนมีการมีงานทำ พอจะเลี้ยงคุณพ่อได้บ้างแล้ว ทำให้คุณพ่อฉกาจเริ่มสบาย ไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ

คุณพ่อมักจะชอบเดินทาง ไปหาญาติหรือไม่ก็เพื่อนๆ บางครั้งก็ไปพบปะบรรดาเพื่อนๆ ที่ชมรมนักมวยเก่า ย้อนอดีต เล่าความหลัง กันไปตามประสา

จวบจนคุณพ่อฉกาจเริ่มเข้าสู่วัยชราอายุได้ 70 ปี ก็เริ่มอยู่ติดบ้าน เพราะหูตาเริ่มฝ้าฟาง เดินเหินไม่คล่องแคล่วเหมือนเก่า

การได้อยู่บ้าน ลูกๆ มาเยี่ยมทุกเดือน หลานมาไหว้ทุกปี ได้พูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ก็เป็นความสุขใจของคนแก่ ก่อนกลับคุณพ่อฉกาจก็จะดูดวงชะตาให้ลูกๆ หลานๆ ลูบหัวลูบมือ อวยพรให้ศีลให้พร ขอให้โชคดีมีชัย การเงิน การงาน เจริญก้าวหน้าทุกครั้งไป 

คุณพ่อฉกาจอาจเป็นคุณพ่อธรรมดาๆ ไม่มีทรัพย์สินเงินทองมากมาย ไม่มียศ ไม่มีตำแหน่งสูงส่ง แต่สำหรับลูกๆ หลานๆ แล้ว คุณพ่อฉกาจเป็นคุณพ่อที่ดีที่สุด พิเศษที่สุด ยากจะหาใครเทียบเทียม

คุณพ่อฉกาจเป็นคนพูดไม่เก่ง แต่สิ่งที่แกสอนสั่งให้กับลูกๆ หลานๆ มาตลอดชีวิต คือ การประพฤติ ปฏิบัติ ทำให้ดูเป็นแบบอย่าง เพื่อเป็นเบ้าหลอมชั้นเลิศให้กับทายาท

การเป็นพ่อที่ดีต้องทำตัวอย่างไร อยู่ในศีลในธรรม ครองคน ครองเรือนแบบไหน ความรัก ความซื่อสัตย์ รักเดียวใจเดียวต่อคู่ครอง คู่ชีวิต เป็นคนดีของสังคม ไม่เบียดเบียน ระรานใคร ไม่สร้างภาระให้กับสังคมโดยรวม

คุณพ่ออาจไม่ได้ถูกจารึกชื่อไว้บนผืนแผ่นดินให้คนทั่วไปได้จดจำ แต่สำหรับบรรดาลูกๆ หลานๆ แล้ว คุณพ่อฉกาจ พูนไชย ได้ถูกจดจารไว้ในหัวใจทุกดวง ว่าเป็น “คุณพ่อเทพบุตรสุดประเสริฐ” ชั่วนิรันดร์

ในวาระสุดท้ายนี้ ลูกๆ หลานๆ ทุกคน ขอให้คุณพ่อฉกาจ พูนไชย หลับให้สงบ หลับให้สบาย ไปสู่สุขคติและภพภูมิที่ดี เหมาะควรแก่บุญบารมีที่สะสมมาตลอดช่วงอายุขัย.